W związku z legalizacją konopi w Kanadzie, sesje edukacyjne stają się coraz bardziej popularne, nie tylko dla nastolatków, ale również  dla rodziców.

,,Rodzice są zaniepokojeni. Mają mnóstwo obaw i pytań, w związku z czym chcą dowiedzieć się o tym jak najwięcej’’ – Nick Moore, specjalista ds. Edukacji dorosłych w YouthLink.

YouthLink Calgary Police prowadzi od 25 czerwca bezpłatne sesje edukacji konopnej. Sesje odbywają się 5 razy w tygodniu. Do tej pory przeprowadzono 35 spotkań dla około 900 dorosłych i 400 młodych.

,,Dorośli mają największy wpływ na życie młodej osoby, i jeśli umiejętnie potrafimy ich wzbogacić w wiedzę, to wszystkim wychodzi to na lepsze’’.

Nawiązując do ankiety Global News, dotyczącej zażywania konopi w Kanadzie, 26% rodziców potwierdziło, że używa konopi indyjskich, z czego 80% z nich robi to regularnie. Twierdzą oni, że po legalizacji ich użycie pozostanie niezmienione. Ankieta pokazuje również, że rodzice stosujący konopie czują się bardziej zobowiązani do uświadamiania swoich dzieci.

Na podstawie badań z 2016 roku  przeprowadzonych przez World Health Organization, zużycie marihuany w Kanadzie przez młodzież było drugim najwyższym wynikiem. Badanie zostało przeprowadzone na młodzieży z 40 państw.

Haines Saah zajmuje się badaniami z młodzieżą. Według niej legalizacja nie będzie równoznaczna ze wzrostem wykorzystania.

,,To nie status prawny umożliwia młodym korzystanie. Na to mają wpływ inne czynniki, jak rodzina czy społeczność’’.

,,To umożliwi nawiązanie nowych rozmów na temat różnych substancji, oraz o ryzyku związanym z używaniem alkoholu i tytoniu’’.

ONZ informuje, że w ciągu najbliższych 12  lat należy zredukować emisję dwutlenku węgla prawie o połowę, by zapobiec katastrofie ekologicznej Kanady.

Wielu naukowców twierdzi, że jest to niemożliwe.

,,Myślę, że cele są aspirujące, to prawdziwe wyzwanie. Nasza gospodarka jest skoncentrowana na wykorzystywaniu węgla, także na produkty takie jak oleje. Naprawdę ciężko nam ograniczyć jego zużycie’’- Kent Moore, profesor fizyki  chemii University of Toronto.

Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu (IPCC) przekazuje w raporcie, że nastąpią nieodwracalne zmiany. W tym całkowita utrata niektórych ekosystemów, jeśli świat nie podejmie natychmiastowych działań w celu ograniczenia emisji gazów cieplarnianych.

Przekłada się to na ograniczenie wzrostu globalnej temperatury gruntu, z 1,5 stopnia do 2 stopni Celsjusza. Moore nie myśli optymistycznie, jeżeli chodzi o osiągnięcie tego celu.

,,Próbowaliśmy już wcześniej ograniczyć zużycie węgla, w latach 90, gdy obowiązywało porozumienie z Kioto, i nigdy nie byliśmy w stanie osiągnąć tych celów’’.

Świat przekroczy próg 1,5 stopni Celsjusza między 2030, a 2052 rokiem, jeśli społeczeństwo nie podejmie natychmiastowego działania - tak przekazuje raport. By temu zapobiec, należy zmniejszyć ilość emisji uwalnianych do 2030, tak by nie przekroczyły 55% więcej niż w 2010 roku.  W Kanadzie oznaczałoby to ograniczenie emisji do 385 milionów ton rocznie. Czyli prawie połowę tego, co było w 2016. Obecnym celem jest Kanady jest ograniczenie do około 512 milionów ton rocznie.

,,Możemy to zrobić? Tak, możemy, ale myślę, że wymagałoby to ogromnej ilości zaangażowania, by naród sprostał wyzwaniu’’- dodał Moore. Wyjaśnił także, że Kanadyjczycy w dużej mierze odrzucają drobne działania podjęte przez rząd, by zmniejszyć zużycie węgla.

Rząd Ontario zdążył już znieść podatek węglowy ustanowiony przez Kathleen Wynne, a rząd Trudenau, który próbował wprowadzić federalny podatek węglowy wywołał sprzeciw czterech prowincji. Najlepiej byłoby, gdyby  rząd miał możliwość powolnych zmian cen paliw kopalnych, oraz gazu ziemnego.

,,Będzie to wymagało ogromnych zmian w całej naszej gospodarce’’.

Moore przekazuje, że w związku z drastycznym przeglądem ekonomicznym, ceny gazu podrożeją nawet do 100 procent. Radykalnie należy również zmniejszyć liczbę Kanadyjczyków prowadzących auta każdego dnia, oraz rozpocząć wiele innych działań, i to na przestrzeni następnych 10lat.

Według kanadyjskich urzędników granicznych 267 500 amerykańskich migrantów nie zostało dopuszczonych do przebywania w Kanadzie na przełomie 2007-2016. Większość z powodów wyroków sądowych.

Liczba obcokrajowców obejmowała skazanych przestępców łamiących prawa człowieka i terrorystów , którzy zostali zidentyfikowani przez Kanadyjską Agencję ds. Granic.

Osoby te przybyły do Kanady jako stali mieszkańcy, studenci posiadający wizę, pracownicy, goście lub uchodźcy. Wiele przewinień nie zostało wykrytych przed przybyciem, inne zostały popełnione podczas pobytu w Kanadzie. Co w konsekwencji wiązało się z deportacją. Dane służb granicznych pokazują, że liczba takich osób w 2008 roku wynosiła 9 1331, i do 2016 roku stopniowo zmalała do 6 365.

63 590 przypadków zostało poinformowanych, że muszą opuścić Kanadę. Statystyki pokazują, że na drugim miejscu za amerykanami podążali Meksykanie (22 104), Węgrzy (13 082), Haitańczycy (11 748) i Kolumbijczycy (10 090).

Eksperci ds. Imigracji przekazują, że nie jest jeszcze wiadomo czy spadek liczby niedopuszczalnych osób był bezpośrednim wynikiem skutecznych procedur bezpieczeństwa przed przybyciem, co skutecznie powstrzymuje niepożądanych migrantów przed przyjazdem. Prawnik imigracyjny z Vancouver, Steven Meurrens powiedział, że liczba osób uznanych za niedopuszczalne spadła drastycznie po nałożeniu obowiązku wizowego dla odwiedzających.

Liczba Meksykanów w 2009 roku wynosiła 6 739 i w 2010 roku spadła do zaledwie 1 041 osób. Elektroniczne zezwolenia, badania biometryczne pomagają również wykryć wielu przestępców zanim dostaną się na pokład samolotu – Meurrens.
"Mamy solidny system przesiewowy. Ludzie są sprawdzani czy nie znajdują się na liście terrorystów, a przestępcy zostają złapani zanim tu dotrą. Większość ludzi, którzy przyjeżdżają do Kanady nie jest zamieszana w żadne zbrodnie."

W 2016 Kanada przyjęła 296 446 stałych mieszkańców, 58 435 uchodźców i osób objętych ochroną. Ponad pół miliona osób przybyło jako tymczasowi mieszkańcy, w tym 266 000 studentów z zagranicy i 287 117 pracowników zagranicznych, ponad milion gości odwiedzających rodzinę, przyjaciół ,lub zwiedzających.

Cudzoziemcy z przeszłością kryminalną muszą ubiegać się o specjalne zezwolenie na ponowne przybycie do Kanady, a Ci co zostali deportowani muszą otrzymać pomoc ministeralną. Taki proces trwa około pięć lat.
"Statystyki nie opowiedzą Ci całej historii. Bez faktów nie jesteś w stanie powiedzieć jak poważne bądź niepoważne są ich zbrodnie. Istotną kwestią jest to, że mamy do czynienia ze sformułowaniem i interpretacją podstaw niedopuszczalności".

Saskatchewan Association of Chief of Police i MedicAlert Foundation Canada łączą swoje siły by ułatwić odnalezienie zaginionych osób.

MedicAlert chroni ponad milion Kanadyjczyków. Zapewnia policjantom bezpośredni dostęp do zdjęć i danych osobowych użytkowników.

,,Wszystkie informacje będą kluczowe w znalezieniu danej osoby i jak najszybszego sprowadzenia jej do domu’’- Prezes fundacji MedicAlert, Robert Ridge.

Informacje osobowe obejmują tożsamość takiej osoby, fizyczny opis wraz z zachowaniem i historią wędrówek. Aby zostać objętym programem trzeba się zarejestrować. Każdy subskrybent będzie posiadał przedmioty identyfikujące, jak bransoletka naszyjnik bądź zegarek.

Policjanci często widują zdezorientowane osoby spacerujące pośrodku ulicy. Może się to okazać również pomocne w identyfikowaniu choroby Alzheimera, autyzmu i demencji.

,,Funkcjonariusze policji w każdej chwili mogą uzyskać naprawdę ważne informacje na temat miejsca zamieszkania, spożywanych leków i członków rodziny.’’–Evan Bray, szef policji w Reginie.

Saskatchewan Associatnion of Chiefs of Police przekazało 4000$ na program MedicAlert. Saskatchewan to pierwsza prowincja, w której wszystkie agencje policyjne objęte są tą współpracą.

Rejestracja jest możliwa w środę 10 października wieczorem, w Autism Resource Centre w Reginie, oraz w czwartek- 11tego na posterunku policji w Saskatoon, od 10 do 5 po południu.