Niepewność zatrudnienia w sektorze umysłowym

Wiele z wspomnianych wcześniej osób zajmuje niskie stanowiska, jednak większość z nich aspiruje do czegoś więcej. Jak się okazuje, wyższe wykształcenie nie jest biletem do świetlanej przyszłości zawodowej i nie chroni przez niebezpieczeństwami związanymi z bezrobociem. Sektor usług, który całkiem niedawno był uznawany za strefę stabilnego zatrudnienia, odpowiedniego wynagrodzenia, zapewniającą szereg świadczeń zdrowotnych. Obecnie jednak sytuacja uległa zmianie i sektor ten nie jest już tak stabilny.

„Rodzaj pracy jaki początkowo wykonują osoby chcące być zatrudnione w pełnym wymiarze godzin, w sektorze usług, staje się normą” – mówi Wayne Lewchuk, badacz ekonomii pracy z McMaster University, który jest współautorem raportu na temat niepewności zatrudnienia. „Zanim osiągną to, co planują, muszą decydować się na zajęcia, które nie w pełni trafiają w ich aspiracje”. Okazuje się, że ponad 40% osób zatrudnionych na stanowiskach wymagających kreatywności oraz wiedzy specjalistycznej, znajduje się w trudnej lub niepewnej sytuacji związanej z pracą. Według raportu, ponad jedna czwarta ogółu tego typu stanowisk wymaga wyższego wykształcenia.

„Bardzo wysoki odsetek osób po studiach wydaje się być uwięzionych na stanowiskach podstawowych, nie wykorzystujących ich potencjału, wiedzy oraz umiejętności” – mówi Maureen O’Reilly, bibliotekarka oraz prezes zrzeszenia zawodowego bibliotekarzy Toronto Public Library Workers Union. „Oni wciąż czekają i mają nadzieję, że w końcu uda im się zdobyć pracę w pełnym wymiarze godzin, zapewniającą dobrą przyszłość. Oczywiście jest to możliwe, ale niestety realia pokazują nam, że główną rolę odgrywa tutaj nieubłagalny czas”.

Eunika Rodriguez, posiadająca dwa stopnie uniwersyteckie, pracuje w niepełnym wymiarze godzin. Zapytana o swoją przyszłość, przewiduje że będzie musiała kontynuować taki typ zatrudnienia przez kolejne trzy lub cztery lata, zanim uda jej się dostać na odpowiednie stanowisko w pełnym wymiarze. Podobna sytuacja spotkała Jorge Guevara, który starał się o pełne zatrudnienia przez 11 lat. Podane przykłady dotyczą tylko środowiska bibliotekarskiego, jednak podobna sytuacja pojawia się także wśród innych zawodów i prac umysłowych, między innymi nauczycieli.

Nowo certyfikowani nauczyciele zmagają się dokładnie z takim samym problemem jak osoby, które ukończyły studia bibliotekarskie. W 2012 roku Ontario wprowadziło przepisy wymagające od szkół publicznych wypełnianie wolnych etatów osobami wybieranymi na podstawie ich stażu w pracy nauczyciela. W związku z tym, nauczyciele, którzy są świeżo po studiach muszą najpierw pracować w zawodzie przez jakiś okres czasu w niepełnym wymiarze godzin, aby wspomniany staż uzyskać i mieć możliwość ubiegania się o pracę na stanowisku na pełny etat.

Bardzo ważną kwestią w temacie nauczycieli jest fakt, że ostatnio mamy do czynienia ze zbyt wysoką liczbą absolwentów kierunków pedagogicznych, których suma znacznie przewyższa realne zapotrzebowanie w szkołach na terenie Kanady. Według raportu, wielu nauczycieli rozpoczynających swoją karierę, w początkowych miesiącach, a ostatnio coraz częściej latach, boryka się z problemem niedostatecznego zatrudnienia. Niemal 60% z nich musi podejmować się pracy w niepełnym wymiarze godzin i wspomagać ją pracami dodatkowymi, takimi jak udzielanie korepetycji lub zajęcia zupełnie nie związane z nauczaniem.

Ta mało optymistyczna sytuacja dotyczy także stanowisk uniwersyteckich, medialnych, szpitalnych oraz urzędowych. Pracownicy bez stabilności zawodowej i wynikających z niej spójnych dochodów są bardziej narażeni na potencjalne porażki życiowe i prawdopodobnie będą mieć opóźnione pojawianie się poszczególnych etapów (małżeństwo, własne mieszkanie, założenie rodziny).